Sorry, nog een keer fuck dit was heftig... deel 2 dus....

Gisteravond in SF nog genoten van een heerlijke pasta bij een echte italiaan. En een echte italiaan heeft echte italianen in dienst dus Carola was de sjaak met zn charmes ;-). Daarna in het hostel weer lekker live muziekje maar het was gepland, en niet zoals gister een onverwachte jamsessie dus het voelde anders (wsl ook omdat we nogsteeds een beetje brak waren) dus we besloten lekker vroeg te gaan pitten.

Vanmorgen vroeg op om de rest van SF met de auto te verkennen. Alle must sees in een ochtendje verkent: Telegraph hill; check! big nob, sorry nob hill: check, fishermans warf: check (three times), pink ladies; niet gevonden, maar genoeg mooie huizen gezien dus check, Castro, de homobuurt, leuk binnenkomen maar net als cuba, je komt er nooit meer uit (quote carola), check, filmore (xtratje) check, en golden gate park, we hebben ons best gedaan, en hebben naast king Tut een geweldige wc gevonden (was ff nodig) check!

Vervolgens dus echt op pad richting Yosemite. Twas al laat in de middag maar ff doortrekken en dan kunnen we morgenochtend goed beginnen, dachten we... De avond kwam snel maar nog niks ad hand dachten we.... We kwamen aan bij een plaatsje onderweg, laten we alleen ff een wodkaatje inslaan dachten we.... De vrouw bij de liquor store keek al heel vreemd toen we nog verder wilden rijden, maar niks ad hand dachten we...

Ik bedoel, we reden tenslotte over een highway, maar die werd ineens wel heel erg eenbaans en donker en we waren ineens wel heel erg alleen, achter, voor, overal. Ok, we gaan tenslotte naar Groveland, zal vast wel een plek zijn, komt goed (dachten we voor de laatste keer). Wederom waren we stiekem dus wel een beetje bang daar in ons eentje, niet wetend dat het nog heftiger ging worden.

Totdat we eerst borden kregen dat de airco uit moest, ok, de auto zal het wel zwaar krijgen, dachten we (sorry toch nog een laatste keertje...). Maar toen ging het hek echt van de dam. We reden verder over een snelweg maar ik kon geen twee meter voor ogen zien. We klommen hoger en hoger en in een lichtje van de koplamp zagen we de afgrond rechts naast ons, zonder omheiningen. Carool en Man hadden het niet meer, ze zagen voor, achter, links, rechts niks dan zwarts met af en toe een afgrond, en een klein toetje: wat gravende bambies die duidelijk ook niet snapten wat we hier deden. Mijn blik was alleen maar gefocussed op de weg, met mn neus bijna tegen de voorruit en een klein oog op tom (die van de tomtom).

Uiteindelijk zijn we toch in Groveland aangekomen en we snapten er geen reet van, dachten dat het echt een stad zou zijn maar waren werkelijk waar beland midden in de wild wild west. Klein dorpje, slaapplaats nog gevonden maar eten ging niet meer werken. Geen probleem, booze was ingeslagen en nog ff een peukie voor de deur. KABOOM, een grote knal, net voor de (jaja) echte saloon hier voor de deur. De rook ging hoog op en wij zaten bijna onder de straattegels te denken dat we een echte wild west fight onder handen hadden maar de mevrouw van het hotel (die al dacht dat we er niks van snapten) kwam ons gelukkig ff vertellen dat de puberjeugd ook hier heel erg gefrustreerd is...



En morgen dus op naar Yosemite, zit ik hier te tikken in mn blog, geen idee wat ons daar te wachten staat, we'll let you know!!!