Fuck, tis echt begonnen...

Mn vorige post had ik in het vliegtuig getikt en zojuist geupload maar er moet er nog eentje achteraan want ik ben vol, en niet alleen van die verschrikkelijk uitgebreide maaltijd maar van het hier en nu.

De vlucht was echt verschrikkeljk en vol turbulentie. Eenmaal op de grond hadden we alledrie meerdere schietgebedjes gedaan en waren de handjes klammer dan de oksels ;-), maar shit, wat krijgen we ervoor terug. Eigenlijk zonder moeite en heel snel met tas en al konden we de zon in. Een minuut later werden we al opgepikt om naar de auto te gaan en met een kleine upgrade zijn we de koning te rijk met een grote en hopelijk veilige Ford Escape.

Vanaf het moment dat we aankwamen op LAX is de glimlach bijna niet meer van mn gezicht gegaan, het is hier fantastisch. Heerlijk weer en het ruikt gewoon naar vrijheid. Zelfs achter het stuur stappen ging na drie keer abrupt remmen (automaat he, moet je weer ff bedenken dat de koppeling niet bestaat maar gelukkig niet zo erg als de auto van mam met de rembekrachtiging ;-)) goed en zonder angst en met nog steeds die glimlach. 1 ding dat ik nog onder de knie moet krijgen: overal stopborden hier en ik stop netjes maar wacht dan ook netjes tot zo op groen gaan, wat ze dus niet doen... ;-)

Voor vannacht zijn we aanbeland op venice beach en hebben net de zonsondergang meegepakt en zo genoten van de diversiteit aan mensen hier. Aan velen niet besteed (van hippie tot toerist tot scater tot zwerver tot surfer tot ons) maar wij voelen ons thuis (man en ik iets meer dan Carool, maar we maken van dat stadsmeisje nog wel een surf chick en travel babe) en vooral happy.



Tis dus gewoon helemaal goed hier, ik ga nog ff proosten met de meiden en stuur jullie de happy feelings en wat zonnestraaltjes van hier :-)



Liefs van ons vanuit een zonnig LA (Carool is al in pyama dus kon niet op de foto ;-))