Na zon komt regen komt zonneschijn, toch???

Venice beach, tis gewoon niet in woorden te vatten, maar tis wel duidelijk denk ik:



Fantastisch om hier wakker te worden en op het strand in de zon te ontbijten en op je gemakje alles wat er om je heen gebeurt in je op te nemen; de skaters, de surfers, de zwervers, de straatverkopers, het leven hier.. Het gevoel wat Carola had in New York heb ik hier; ik zou hier wel kunnen wonen (geen zorgen ik kom nog wel ff terug denk ;-), maar heb er een favoriet plekje bij).



Met een behoorlijke mentale schop voor mn kont gingen we richting ons doel van de dag: beverly hills en hollywood, aapjes kijken dus ;-). Man en ik hadden het zwaar want we hadden de avond ervoor een spontaan muziekaal feestjes gevierd met de mensen van de straat, maar ach, de prijs die we ervoor moeten betalen was het meer dan waard en gelukkig vond Carola het geen probleem te rijden.

Veel rondgereden door beverly hills en hollywood, veel gezien en veel indrukken opgedaan alleen de aapjes zijn we niet tegengekomen. Als touristen ten top kochten we een heuse starmap voor we de hills in gingen maar respect voor degene die daar mee kunnen werken, wij kwamen er niet uit. Dus lekker rondgetuft en gekeken en onze eigen sterren maar bij de huizen bedacht, soort van reversed sight seeing, ook best leuk ;-).



Onderweg nog wel een klein probleempje met de auto, er brandde een lampje en daar was het eigenlijk mee gezegd want wisten wij veel wat dat betekende (zijn en blijven meiden he). Een vriendelijke garage meneer vertelde ons dat er iets met de motor was dus zijn gelijk teruggereden naar de verhuurder nu het nog kon. Eigenlijk prima geregeld daar, gewoon auto inleveren en nieuwe uitzoeken en nu is hij dus blauw J

Savonds lekker alles gegeten wat Japanners goed kunnen maken, zo fijn dat ze dat hier ook lekker vinden!!! Onderweg naar buiten werden we aangesproken door een oude man die wel van een babbeltje hield en al zn truukjes met ons speelden alvorens naar zijn ‘vergadering’ in het dakloze centrum op de hoek te gaan. Tzijn vaak de kleine dingen die de dagen zo speciaal maken.

Een slaapplek hadden we nog niet bedacht en gezien we nog niet veel verder op onze trip waren gekomen zijn we weer teruggereden naar venice. Man was echt helemaal kapot en dook dr bedje in en wij besloten nog even een drankje te doen beneden in de bar. Met een man of 10 en 2 gitaren hebben we een heerlijke avond gehad. Zo gaaf, alle nationaliteiten onder een dakje, 2 hele goede muzikanten, een stomdronken clown die zowaar ook nog wat kon pingelen, Carola die de 2e stem super oppakte en de rest die lekker meezingt. En spontaan ontstaat er verbondenheid, gezelligheid, vriendschap en maak je er met elkaar iets geweldigs van. Weer een avond om niet te vergeten…



Vanmorgen (shit dit wordt een lange post, bovenstaande had ik vanmorgen al getikt maar kon niet uploaden, ga nu toch nog ff verder ;-)) weer op pad gegaan. We zouden nog ff langs hollywood boulevard gaan, die sterren moet je toch even gezien en op de pick hebben ookal kan je ze zo van internet aftrekken. Het leek een beetje suf allemaal toen we er gister langs reden maar we hebben behoorlijke bak lol getrapt daar met die sterren (letterlijk) en namaaksterren (mannetjes en vrouwtjes die sterren en filmfiguren nadoen voor $1 per foto, captain Jack Sparrow stal na de absolute ons hart ;-))



Vervolgens nog ff over Rodeo drive gereden en Carool was weer helemaal gelukkig :-). Bizar om te zien dat de zwervers ook daar huis houden. We worden er bijna op elke hoek van de straat mee geconfronteerd, veel heftiger dan in Nederland. We gaan er op onze eigen manier mee om. De ene keer zing je een liedje met ze en geef je ze wat geld om te pitten waarvan je weet dat ze de hele volgende dag lol hebben. De andere keer zijn het wat sigaretten, soms gewoon een woord en vaak ook helemaal niets. Tis zielig maar ook berustend, zeker in venice, daar lijkt het vaak wel alsof dit hun eigen keuze is, zoals de britt die carool gister weer van wat sigaretten heeft voorzien.

Eindelijk besloten we toch echt op pad te gaan en bereikten we net toen het begon met regenen(!!!) highway 1: de pacific coast highway... Ondanks het weer was het een stukje fantastisch rijden, met de bergen rechts waar Mandy helemaal gelukkig van werd en de zee links waar ondergetekende natuurlijk behoorlijk warm van werd :-) Na een snel en stiekem plasje in de buitenlucht (tja, wat moet je anders....) gingen we opzoek naar een slaapplaats voordat het echt donker ging worden.



En eh, die slaapplaats hebben we gevonden, maar veel meer is het niet haha. Man en ik sprongen de eerste 10 minuten voortdurend een verkeerd gat in de lucht uit angst voor beestjes en carola's koffer barikardeert momenteel de deur. Niet dat de buurt zo slecht is dus geen zorgen maar gewoon een echt lekker shabby amerikaans motel.

En hier zijn we, tezamen met de grootste pizza die we ooit hebben gezien, laat staan gegeten (we kwamen niet eens tot de helft) tot de conclusie gekomen dat we gezien het weer ons globale plan toch wel eens helemaal overhoop moeten gooien... Wat het gaat worden zijn we nog niet helemaal uit, waarschijnlijk draaien we de boel gewoon een beetje om. Dus om jullie niet al te jaloers te maken: hier REGENT het ook, en VEEL. Maar maakt niet uit, we gaan er wat op verzinnen, nu eerst lekker pitten (als eventuele beestjes zich gedeisd houden en ons met rust laten ;-))